عزت آقایی؛ از «خیالباف» تا «چواری فلافل»
تاریخ انتشار: ۱ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۵۶۵۴۰۳
ایسنا/ایلام بازیگر نقش «خصبان شرانچی» و «چواری» خاطرات شیرین سریالهای تلویزیونی را برای مردم ایلام تداعی کرد.
«عزتالله آقایی» نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتر و تلویزیون ایلام با حضور در ایسنا اظهار کرد: پس از فعالیتهای دانشآموزی در اوایل دهه شصت و شرکت در کلاسهای تئاتر ارشاد اسلامی استان و فعالیتهای هنری خودجوش، در سال ۱۳۶۹ آقای « سید وحید میرمبینی» کارگردانی تئاتری را در ایلام به بهنام «دلقکها» که اثر آقای محمد رحمانیان بود، عهدهدار شد، ۶ ماه تمرین داشتیم، اجرای این کار در دومین جشنواره منطقهای تئاتر در همدان بسیار موفق بود به گونهای که از میان ۱۶ گروه حرفهای و ۱۶۸ بازیگر، از بنده و آقای جعفر نورمحمدی بهعنوان بازیگر تقدیر شد و این ماحصل نخستین تلاش حرفهای ما بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی با بیان اینکه پس از این کار، فعالیت هنری من شکل حرفهای تری به خود گرفت، گفت: کار بعدی ما تئاتری با نام «کوچ خون» بود نوشته آقای جعفر نورمحمدی و کارگردانی سید وحید میرمبینی و تهیهکنندگی مرحوم علی باسره که یکی از گروههای موفق جشنواره تئاتر منطقهای آن سال شد و دیپلم افتخار بهترین بازیگر جشنواره نصیب خانم بازیگر تئاتر ما شد اما این جایزه مشکلات زیادی برای ایشان که معلم هم بود، ایجاد کرد! ایشان توسط اداره آموزش و پرورش وقت، به خاطر حضور در گروه و بازیگری در یک تئاتر به یکی از روستاهای اطراف ایلام تبعید شد و دیگر نتوانست سمت تئاتر بیاید، در واقع در آن زمان حضور خانمها را در تئاتر برنمیتابیدند.
آقایی در خصوص ورودش به کار صدا و سیما و نخستین کارهای هنریش خاطرنشان کرد: اوایل دهه ۷۰، ابتدا در یک استودیو کوچک کار نمایش رادیویی انجام میدادیم که پخش کارهای نمایشی ما از رادیوی استان بسیار مورد استقبال قرار گرفت به گونهای که تصمیم گرفته شد گروه در سیما کار تلویزیونی را شروع کند، در اواسط دهه هفتاد، کار نمایشی «خیال باف» را آماده پخش از سیمای استانی کردیم که تنها صبحهای جمعه برنامه داشت، خیال باف را مردم استان دوست داشتند.
این بازیگر سریالهای تلویزیونی افزود: نقطه عطف فعالیت در سیمای ایلام در دهه ۸۰ برنامه «هزار پیشه» بود که با استقبال بسیار زیاد مردم روبرو شد من و آقای «همت الفتی» در آن برنامه مجری بازیگر بودیم، پس از «هزار پیشه» آرام آرام راه برای تولید سریالهای تلویزیونی باز شد.
وی با بیان اینکه سریالهای اولی که در سیمای ایلام تولید شد چندان موفقیت آمیز نبودند، ادامه داد: تا اینکه آقای «روضان حسنی» استارت سریال پرطرفدار «برا و بش» را زد، این سریال که بیشتر قسمتهایش در روستای «چاویز» در نزدیکی شهر ایلام فیلمبرداری شد نه تنها در استان ایلام بلکه در بعضی از شهرستانهای استان کرمانشاه هم ببیننده زیادی داشت و موقع پخش آن خیابانهای شهرها و روستاهای استان خلوت میشد، ما اصلاً انتظار چنین بازخوردی را نداشتیم، این سریال درد دل مردم را در موضوعات اجتماعی و اقتصادی و ادبیات بومی بیان میکرد.
آقایی اظهار کرد: در این سریال دو برادر هستند که یکی در روستا و دیگری در شهر زندگی میکند، برادری که در شهر زندگی میکند چهارشنبه نام دارد که در اصطلاح محلی او را «چوواری» صدا می کنند و اموال پدر را تصاحب کرده و در عین حال بسیار خسیس است و از سادگی برادر روستایی خود (پنجشنبه) سوءاستفاده میکند.
بازیگر نقش «چواری» در سریال براوبش عنوان کرد: پس از کار موفق برا و بش سریال «آمیرزا شاعر» را به زبان شعر کار کردیم که مسایل و مشکلات مردم را در قالب شعر در ۱۶۸ قسمت ۱۵ دقیقهای بیان میکرد و در نوع خود کار موفقی محسوب میشد.
وی اضافه کرد: پس از آن، زمینه چینی برای سریال «گنجیخان» به کارگردانی «شکر هرمز» انجام شد، من در این سریال نقش منفی داشتم، کاری امروزی و قشنگ بود، از امتیازات این سریال حضور و بازی بازیگر محبوب پیشکسوت آقای «عباس گهرسودی» در آن است که نقطه قوت سریال بود.
بازیگر سریال گنجیخان، سریال « هوز کشمات» به کارگردانی «کمال زحمتکش» را هم یک سریال موفق در سیمای استانی نام برد و گفت: من در این سریال نقش «خضبان شرانچی» را ایفا کردم که آدم شری بود این نقش در مقابل نقش آقای «هاشم پالیزبان» بود که ایشان نقش «نظر فنری» را به عهده داشت، کار خوب و شسته رفتهای از آب درآمد و از طرف مردم استقبال شد. این کارگردان و بازیگر همچنین به سریال «خیال ژیان» به کارگردانی روضان حسنی اشاره کرد و ادامه داد: این سریال ۳۰ قسمتی امروزیتر بود و مشکلات جامعه را منعکس میکرد و پس از آن هم سریال «سلطان» در شهرستان ایوان کار کردیم و همچنین سریالی به نام «طوبی» ساخته روحالله اکبری ساخته شد که کار خوبی بود. آقایی گفت: به تازگی سریالی ۱۳ قسمتی به کارگردانی کمال زحمتکش کلید خورده است که تقریباً با حضور همه بازیگران استانی و چند بازیگر از تهران در حال فیلمبرداری است به نظرم کار موفقی بشود، این سریال برای شبکههای مرکز نیز به صورت زیرنویس آماده خواهد شد، بازیگر نقش خضبان شرانچی بیان کرد: سریالی در استان کرمانشاه به نام «مهزرا» بازی کردم که بازیگران مطرح استان کرمانشاه در آن حضور داشتند و کارگردان کار خوزستانی بود کار موفقی بود.
آقایی در خصوص حقالزحمه سریالها نیز گفت: شاید خیلیها گمان کنند حقالزحمه سریالها زیاد است اما اینگونه نیست، کل درآمد من از ۳۵ سال بازیگری تئاتر و تلویزیون و نویسندگی و کارگردانی به ۱۰۰ میلیون تومان هم نمیرسد.
بازیگر نقش چواری در سریال براو بش خاطرنشان کرد: از سال ۷۴ تا حدود سال ۱۳۸۰ صدا و سیمای ایلام بابت بازیگری هیچ پولی به ما پرداخت نمیکرد، حتی بابت کارهای موفق عروسکی که تولید کردیم، پولی دریافت نکردیم، عجیب است!
وی با ابزار گلایه از اجحاف در حق بازیگران استان ایلام نسبت به بازیگران استانهای دیگر و استانها نسبت به بازیگران تهران گفت: ایلام بازیگر و هنرمندان بسیار توانمندی دارد اما همه نمیتوانند به تهران و شهرهای بزرگ کوچ کنند، ارشاد اسلامی و صدا و سیما باید قدر آنها را بدانند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: استانی فرهنگی و هنری منطقه ایلام استانی اجتماعی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری بازیگر نقش کار موفق سریال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۵۶۵۴۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حرفهای جنجالی بازیگر مشهور که صداوسیما اصلا قبول ندارد
اعتماد نوشت: بهنام تشکر بهتازگی در برنامه «زودیاک» که در شبکه نمایش خانگی پخش میشود، حضور یافته و از بازیگران اصلی است.
گفتوگوی زیر به این مناسبت با او انجام شده است.
دلیل حضورتان در برنامه زودیاک، علاقه به بازی مافیاست یا حضور در یک گیم شو به عنوان یک تجربه متفاوت در قالب تصویر؟
من بازی مافیا را دوست دارم و از اولین نفراتی بودم که در تلویزیون مافیا اجرا کردم و گاد بازی بودم. هرچه سریهای جدیدتری از مافیا تولید شد، نقشهای بیشتری روی کار آمد که برای من جذاب بود. زودیاک هم سناریوی جذاب و متفاوتی داشت و وقتی دوستان دعوت کردند تصمیم گرفتم که در برنامه زودیاک باشم.
گرداندن بازی مافیا را بیشتر دوست دارید یا بازی کردن را؟
گرداندن بازی را بیشتر دوست دارم. اینکه سفید باشم برایم لذتبخشتر است.
نظرتان در مورد مدل اجرا و گردانندگی محمد بحرانی در زودیاک چیست؟
محمد را خیلی زیاد دوست دارم و به نظرم در هر جایی که قرار میگیرد، مخاطب همراهش است. فکر میکنم در فصل اول زودیاک، کمی با احتیاط گرداندن بازی را پیش میبرد و مراعات بازیکنها را میکرد. اطمینان دارم که خودش هم به این فکر کرده و در فصل دوم، به تغییر مدل گردانندگی بازی فکر کرده است.
از تجربه کار در نمایش خانگی و تفاوتش با تلویزیون بگویید؟
من تقریبا جزو اولین نفراتی بودم که نمایش خانگی را با سریال ساخت ایران تجربه کردم. ساخت ایران اولین سریالی بود که به صورت دی وی دی منتشر شد. این دو مدیا، تفاوتهای مشخصی دارند. محدودیتهای صدا و سیما، فیلمنامههایی که تثبیت میکند، ناظران پخشی که دارد با نمایش خانگی متفاوت است. فضای کار در پلتفرمها راحتتر است و به این واسطه، کارگردانها، نویسندهها به تبع آن بازیگران دستشان در کار بازتر است. اینها مواردی است که همه میدانند و البته خیلی هم پیچیده نیست.
به عنوان کسی که بخش زیادی از تجربیات کاریاش را به نقشآفرینی در سریالهای تلویزیون اختصاص داده، ممکن است که شما هم مثل خیلیها، نگران حال این روزهای تلویزیون باشید. از نظر شما تلویزیون چطور میتواند به وضعیت سابقش برگردد؟
تلویزیون باید به همه نظرات مردم توجه کند و برای همه اقشار مردم برنامه بسازد، نه فقط برای عدهای خاص. مدیران تلویزیون فعلی، تمرکزشان را بر چیزهایی گذاشتهاند که فقط و فقط خودشان قبول دارند در حالی که خودشان هم خیلی خوب میدانند که بخش زیادی از مخاطبشان را از دست دادهاند و به نظر میرسد که با این شیوهای که پیش میروند، خیلی هم برایشان مهم نیست. امیدوارم که این مدیران عزیز، تجدیدنظری در روند سیاستگذاریشان داشته باشند که تلویزیون مثل دهه هشتاد یا حتی اوایل دهه نود، دوباره به اوج خودش برگردد و با سریالهای پرطرفداری مثل ساختمان پزشکان و دودکش و باقی سریالهای خوب و موفق، مردم و مخاطب را برای خودش حفظ کند. من فکر میکنم مردم هنوز هم انتظار دارند تلویزیون به رسانه اصلی و ملی همه افراد جامعه تبدیل شود.
به سریال ساختمان پزشکان اشاره کردید؛ تیم سازنده این سریال، تجربیات خوبی در تلویزیون رقم زدند. به نظرتان جای خالی چهرههای دهههای قبل چقدر در تلویزیون احساس میشود؟
به نظرم بیشتر از جای خالی کسانی که در آن سریالها یا برنامهها کار میکردند، جای خالی برنامههایشان احساس میشود. این وضعیت، نتیجه مدل تصمیمگیری فعلی است. اتفاقا همان عوامل الان تجربیاتشان بیشتر شده و ممکن است در شرایط مطلوب، خیلی بهتر از قبل کار کنند. باز هم تأکید میکنم که تصمیمات تلویزیون مهم است و به نظرم خیلی هم جرات و جسارت ویژهای نمیخواهد. به هر حال آن برنامهها و سریالهای خیایان خلوت کن در همین تلویزیون، تولید و پخش شدهاند.
ترجیحتان کار در فضای کمدی است یا جدی؟
در حال حاضر به فضای کمدی نمیتوانم فکر کنم و راستش اصلا کمدی در من گم شده و دلایلش را هم همه میدانیم. اما به دور از شرایط فعلی، فضای جدی و درام را بیشتر دوست دارم.